Leciono 9 – ღ, ძ, ჰ

(gh)

Ĉi tiu sono ne ekzistas en Esperanto: ĝi estas voĉa versio de ხ (kh). “Voĉa” signifas, ke oni elparolas la sonon kun vibrado de la voĉkordoj. En Esperanto, z estas voĉa kaj s ne estas; la malsamo inter ili estas la sama, kiel inter ღ kaj ხ. La sono de ღ estas tre proksima al franca r. Oni foje skribas tiun sonon g sur vojŝildoj, sed g kaj gh estas tute aliaj sonoj.

(dz)

Ĉi tiu litero elparoliĝas kiel dz. En la kartvela ĝi estas konsiderata kiel unu sono. Ne intermiksu ĝin kun ხ (kh): ĝi estas turnita al la alia direkto. Por memori, kiu estas kiu, mi rimarkis, ke ძ elparoliĝas kun d komence kaj estas tiu, kiu aspektas kiel d.

(h)

Ĉi tiu litero elparoliĝas kiel Esperanta h.

Ekzercoj

Ĉu vi povas diveni la signifon de la jenaj vortoj?

Jen pliaj kartvelaj vortoj.

Aŭskulti Frato
Aŭskulti Lakto
Tago
Onklo
Hodiaŭ
Nokto
Dormo
Mamo
Klimato
Maro
Aŭskulti Hundo
Bovino
Aŭskulti Aero
Osto
Malfacila
Multekosta
Serĉi
Vespero
Dio
Hepato
Edzo/edzino
Gingivo
Cejano
Insulo
Vendejo
Urbo en Kartvelio
Grekio
Oriento

Kiel oni diras “armena landlimo”? (Fonto)